Πέρασε κι εκείνος ο καιρός που διάβαζα, άκουγα και συζήταγα (πολλές φορές για ώρες) καθημερινά για τις απολύσεις στο Ριζοσπάστη και την Τυποεκδοτική, κι επειδή καμιά φορά μου αρέσει να γίνομαι κακός, σκέφτηκα να κάνω εδώ μια μικρή αντιπαραβολή.
Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε δια στόματος του ακροβάτη της πολιτικής Θάνου Τζήμερου ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός του ΣΥΡΙΖΑ "Στο Κόκκινο" έχει απλήρωτους επί δύο μήνες τους εργαζόμενούς του και ότι αυτοί ετοιμάζονται για απεργία. Αν παραμερίσει όμως κανείς, τα σαχλά σχόλια Τζήμερου περί "σταλινισμού" και "αριστερής εργοδοσίας", δεν μπορεί παρά να καταλήξει σε μια πικρή, αναπόφευκτη σύγκριση.
Η αλήθεια είναι πως εάν ψάξει κανείς τα κομματικά έντυπα ή το γνωστό Portal του ΚΚΕ δεν θα βρει ούτε σταγόνα μελάνης να έχει χυθεί καταγγελτικά της εργοδοσίας του ραδιοφωνικού σταθμού του ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως, ποταμοί - μαύρης συγκεκριμένα- μελάνης χύθηκαν, και δέντρα ολόκληρα κόπηκαν (για χαρτί), προκειμένου η "ΑΥΓΗ" να ασκήσει τη "μαχητική" της δημοσιογραφία για τους απολυμένους της Τυποεκδοτικής. Ρωτώντας σχετικά πήρα την απάντηση ότι "το ΚΚΕ δεν θέλει να βάλει το ζήτημα εκεί και να αναλωθεί σε κουτσομπολιό, αλλά επιθυμεί μια ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση με το ΣΥΡΙΖΑ του οποίου η συνολική στάση και πολιτική καίει τους εργαζόμενους".
Καλά και άγια όλα αυτά, όμως όλα κι όλα, εγώ θέλω τον χαμένο μου χρόνο πίσω!
Η σύγκριση λοιπόν εκτός από πολιτική και ηθική, κατά τη γνώμη μου πρέπει να γίνει και σε ένα πιο πρακτικό επίπεδο. Να εξεταστούν δηλαδή λογικά τα αντιπαραβαλλόμενα μέρη.
Απόλυση και όχι δουλεία: Η ειδοποιός διαφορά λοιπόν είναι εδώ η εξής. Απόλυση σημαίνει ότι η επιχείρηση για χ ή ψ λόγους δεν μπορεί ή δεν θέλει να κρατήσει την εργασιακή σχέση της με έναν ή παραπάνω εργαζομένους της. Φυσικά θα αναρωτηθεί εδώ κανείς: Η Τυποεκδοτική είναι μια επιχείρηση δηλαδή που λειτουργεί με καπιταλιστικούς όρους; Όχι, όμως λειτουργεί εντός του καπιταλισμού.
Μεταφέροντας την θέση του ΚΚΕ: Η μείωση του προσωπικού του «Ριζοσπάστη» έρχεται σε συνέχεια άλλων αποφάσεων για τον περιορισμό των εξόδων του κόμματος, που αφορούν πρώτα και κύρια τα επαγγελματικά του στελέχη, μέλη και στελέχη που εργάζονται στο ΚΚΕ, για να μπορεί να ανταποκρίνεται στη δράση του. Ακόμα και στο «Ριζοσπάστη», η απόφαση για μείωση του προσωπικού πάρθηκε αφού εξαντλήθηκε κάθε άλλο μέσο, που δεν έθιγε τους εργαζόμενους στην εφημερίδα. Δεν έγιναν μειώσεις μισθών, όπως σε όλα τα αστικά ΜΜΕ.
Ένα ακόμα γεγονός που κρατήθηκε εν κρυπτώ από όλα τα συστημικά ΜΜΕ ήταν το γεγονός ότι η Τυποεκδοτική αποζημίωσε τους εργαζομένους της όπως όριζε ο προ μνημονίου νόμος, αν και τυπικά είχε το νομικό δικαίωμα να πράξει διαφορετικά.
Από την άλλη μεριά η απλήρωτη εργασία δεν συνιστά αντικειμενική οικονομική δυσκολία, αντιθέτως συνιστά μορφή δουλείας. Η πρακτική αυτή σε εξομοιώνει απόλυτα με την μεγαλοεργοδοσία και τις γνωστές εργασιακές πρακτικές "ξεζουμίσματος" των εργαζομένων.
Η στάση των κομμάτων: Το ΚΚΕ δέχτηκε την περίοδο εκείνη μπαράζ επιθέσεων από όλα τα ΜΜΕ. Αναπαράγοντας την θέση του σχετικά διαβάζουμε: "Το εκδοτικό του Κόμματος έχει στόχο να διασφαλίσει ότι η φωνή του θα ακούγεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αποκλεισμούς" αναφέρει το άρθρο, στο οποίο υπενθυμίζεται ότι, το ΚΚΕ έχει ενημερώσει με δημόσιες παρεμβάσεις για την δύσκολη οικονομική κατάσταση που επιδεινώθηκε και εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και "οδήγησε στην υπαγωγή της «Τυποεκδοτικής» στο άρθρο 99 και στο κλείσιμο του τηλεοπτικού «902» με τις αναγκαστικές αυτές επιλογές να ζημιώνουν πρώτα απ' όλα το ίδιο το κόμμα."
Σε καμιά περίπτωση στο δημόσιο λόγο του δεν στράφηκε κατά των εργαζομένων και αναγνώρισε λεκτικά και έμπρακτα τη δυσκολία και τα προβλήματα που τους δημιούργησε η απόλυσή τους.
Ας πάμε τώρα στο ΣΥΡΙΖΑ. Δια στόματος του κ. Κώστα Αρβανίτη, διευθυντή του σταθμού "Στο Κόκκινο" ακούσαμε τα παρακάτω: "Υπήρξε θέμα με απεργία στο “Κόκκινο”. Εννέα τεχνικούς έχουμε εδώ, οι οποίοι αποφάσισαν να κλείσουν το “Κόκκινο” και βεβαίως αποφασίσαμε να προωθηθεί η πληρωμή αυτών... Εκβιαστικό ήταν, οπότε πληρώθηκαν οι εννέα τεχνικοί και το “Kόκκινο” δεν έκλεισε. Και δεν πληρώθηκαν οι άλλοι... Οι εννιά πληρώθηκαν και οι άλλοι κοιτούν. Αυτή είναι μία αντίληψη που έχουν οι τεχνικοί...".
Η "κυβερνώσα αριστερά" αποκαλεί εν ολίγοις τους εργαζόμενους που ζητούν τα δεδουλευμένα εκβιαστές και αυτή ακριβώς είναι και η ευαισθησία τους για την σημερινή "φτωχοποίηση" και την "ανθρωπιστική κρίση" τρομάρα τους.
Ο δημοσιογραφικός χρόνος: "Στον κάθε άνθρωπο αναλογούν 15 λεπτά δημοσιότητας" έλεγε ο Άντυ Γουόρχολ. Στο θέμα της Τυποκεδοτικής, το ΚΚΕ πρέπει να πήρε και μερικά από τα δικά μας λεπτά δημοσιότητας (τα οποία θέλω πίσω) στα ΜΜΕ. Φυσικά τα εν λόγω λεπτά δεν περιλάμβαναν σχεδόν ποτέ κομματικούς εκπροσώπους του. Σε όλο αυτόν τον δημοσιογραφικό χρόνο, το ήθος και το ύψος της αστικής δημοσιογραφίας εκφράζεται συνοπτικά με την ρήση στο κεντρικό δελτίο του ΣΚΑΙ: "Και όμως το ΚΚΕ το κόμμα που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων απολύει με το χειρότερο τρόπο".
Από την άλλη μεριά, είναι ζήτημα εάν το περιστατικό με τους τεχνικούς στο "Κόκκινο" κάλυψε πάνω από μισή σελίδα σε οποιαδήποτε εφημερίδα. Πέραν της εμφανώς φιλοκυβερνητικής εφημερίδας "Πρώτο Θέμα" είναι ζήτημα εάν στο θέμα αναφέρθηκαν μια ή δύο άλλες εφημερίδες. Με αυτό ασχολήθηκε μόνο ο τηλεοπτικός σταθμός του Star στην πρωινή εκπομπή της Τσαπανίδου και αφού ο πλασιέ βιβλίων Άδωνις Γεωργιάδης ανάρτησε σχετικά στο twitter .
Κάπου εδώ φθάσαμε στο τέλος αυτής της μικρής σύγκρισης και τα συμπεράσματα είναι φυσικά δικά σας.
Δείτε εδώ τα 9 ολόκληρα λεπτά τηλεοπτικού χρόνου που διατέθηκαν στο ζήτημα και φυσικά τη στάση του κ. Βαρεμένου (εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στην εκπομπή): https://www.youtube.com/watch?v=aXgJY0MxsPI
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου